تاثیر ترکیبی شناخت درمانی گروهی و رژیم درمانی بر کاهش وزن و خودکارآمدی زنان مبتلا به چاقی

زمینه و هدف: شیوع چاقی در جامعه رو به افزایش است و درمان آن همیشه با چالش هایی همراه بوده است. در سال های اخیر روان درمانی در کنار سایر درمان های چاقی جایگاه مهمی پیدا کرده است. این پژوهش به مقایسه اثربخشی درمان ترکیبی گروه درمانی شناختی همراه با رژیم درمانی با رژیم درمانی به تنهایی بر افزایش کارآمدی و کاهش وزن زنان مبتلا به چاقی پرداخته است. روش کار: از بین 168 آزمودنی، پس از غربالگری نهایی و بررسی معیارهای ورود، 16 آزمودنی به صورت تصادفی ساده برای شرکت در دو گروه درمانی ترکیبی و گروه رژیم درمانی انتخاب شدند. پس از اندازه گیری وزن اعضای هر دو گروه، پرسشنامه ی مقیاس سبک زندگی مبتنی بر کارآمدی وزن در اختیار آنان قرار گرفت. سپس مداخله شناخت درمانی گروهی به گروه درمان ترکیبی ارائه شد و از جلسه ی چهارم مداخله گروهی هر دو گروه تحت مداخله رژیمی در 8 جلسه و هر دو هفته یک بار انجام پذیرفت. در تحلیل داده ها از دو روش قصد درمان (intention to treat) و پری پروتکل (pre-protocol) استفاده شد. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که به طور معناداری ترکیب گروه درمانی شناختی همراه با رژیم درمانی منجر به کاهش وزن بیش تر (05/0>p برای هر دو نمونه های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز افزایش خود کارآمدی در زنان مبتلا به چاقی (05/0>p برای هر دو نمونه های قصد درمان و پرپروتکل) می گردد. میان خود کارآمدی زنان مبتلا به چاقی در ابتدای درمان با میزان کاهش وزن آن ها پس از درمان (05/0p برای هر دو نمونه های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز افزایش خود کارآمدی در زنان مبتلا به چاقی (05/0>p برای هر دو نمونه های قصد درمان و پرپروتکل) می گردد. میان خود کارآمدی زنان مبتلا به چاقی در ابتدای درمان با میزان کاهش وزن آن ها پس از درمان (05/0<p برای هر دو نمونه های قصد درمان و پرپروتکل) و نیز میان این خودکارآمدی با نرخ ترک درمان ارتباط معناداری مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه­ گیری: یافته­ها اثرات استفاده از گروه درمانی چاقی در جهت افزایش موفقیت در کاهش وزن را نشان می دهد.